“29 yıllık evlilik hayatımızda onda sabır ve incelikten başka bir şey görmedim. Bir kere olsun durduk yere sinirlendiğini, hatta bana 'Sen!' diye hitap ettiğini bile hatırlamıyorum”. Şehit Beheşti’nin (r.h.) aile hayatında nasıl birisi olduğunu, eşi böyle anlatıyor. Bizim huzurumuzu sağlamak onun için önemliydi, “Toplum içindeki konumum ve insanların sözleri yüzünden ailemin huzur ve refahının zarar görmesini kabul edemem. Eğer benden fedakarlık yapmam, herhangi bir hakkımdan vazgeçmem istenirse; ben sadece kendi hakkımdan vazgeçebilirim, ailemin haklarından vazgeçemem” derdi. Her ay maaşının onda birini bana verir ve “Hanım, bu para ev masraflarının dışında ve size aittir. Kendi istediğiniz şekilde harcayın” derdi. Eğitim almam için son derece ısrar ediyor ve bunun için özel zaman ayırıyordu. Sonraları çocuğumuza bana araba sürmeyi öğretmesini söyledi. Evde çok kalınca “Hanım, kalkın ve fırsatları değerlendirin. Evde çok oturmak insanı bunaltır” derdi. Bana “Sen benim desteğimsin. Eğer destek olup da bana yardım etmeseydin, yaptıklarımın hiçbirinde başarılı olamazdım” derdi. Her yere beraber giderdik. Hatta yolculuğa bile tek başına çıkmazdı. Her zaman bana “Sen benim sadece eşim değil, mutluluk kayanığımsın” derdi.